Newfoundland-Groenland-IJsland

Vrijdag 10 juli om 4.30 uur vertrekken we vanuit St.Antony,samen met de Condor.We willen zoveel mogelijk het daglicht gebruiken om zover mogelijk van Newfoundland weg te komen ivm de ijsbergzone langs de kust.We spreken af om regelmatig via de VHF contact te onderhouden,maar de marifoon van de Condor werkt niet goed.Dan gaan we over op de SSB-zender op afgesproken tijden.De eerste 24 uur hebben we nagenoeg geen wind,dus maar stevig door motoren zolang het zicht goed is.Dan krijgen we 2 dagen met goed zeilweer.Op het eind van de derde dag na contact te hebben gehad met Herb en nadat we de gribfills hebben gecontroleerd,blijkt er een storm op onze weg te komen.De Condor heeft ook behoefte aan meer dieselolie.Dus besluiten we om toch een stop te maken in Groenland.We mailen met de kinderen of ze de ijssituatie op internet aan ons door willen geven.We krijgen een waypoint van ze waar we eerst naar toe moeten als we naar Julianehaab willen ivm het ijs.Later als we met de kustwacht contact hebben wordt dat nog eens bevestigd.Maar bij het waypoint aangekomen staat er een stevige wind precies uit de richting waar wij naar toe moeten.We kijken op de kaart voor een alternatief.We besluiten naar Grönnedal te gaan;een Deense Marine basis.Met de wind en stroom mee speren we langs de kust.De afstand is net zover als Julianehaab:60NM.De laatste 30 mijl is door fjorden.Op afstand zien we gletsers waar af en toe met een doffe knal een nieuwe ijsberg geboren wordt.´s Avonds om 18.30 uur komen we na een tocht van 5,5 dagen en zo´n 730 NM aan in Grönnedal.Na 3 dagen verwend te zijn in Grönnedal vertrekken we, na overleg te hebben gepleegd met de Condor,(zij waren wel naar Julianehaab gegaan)op zaterdag 18 juli met bestemming IJsland.We gaan met een ruime boog, (zo'n 50 mijl)om Kaap Farvel heen.Na 5 dagen met gemiddelde dagafstand van zo'n 120 mijl gaan we aardig in de goede richting.We halen regelmatig de Grib fills binnen en zien dat er over 4 dagen een storm te verwachten is bij IJsland.Die nacht echter steekt er onverwacht een sterke wind op.We zijn teruggereefd tot het vierde rif.Om 1.30 uur breekt er een schalm tussen de verstaging en een putting en in 5 seconden breekt de mast en valt van de boot.Een zeilvriend van mij krijgt gelijk:de dikste verstaging krijg ik niet doorgeknipt.Dus splitpennetjes eruit peuteren.Niet eenvoudig op een ruwe zee.Maar na, wat ik denk,15 á 20 minuten gaat de mast toch los van de boot.We hebben nog zo´n 300NM te varen.Na gekeken te hebben hoeveel dieselolie we nog hebben,denken we een heel eind te moeten komen.Maar de wind blijft de hele volgende dag hard waaien, precies tegen.We maken dus maar weinig voortgang.Zo gaan we het niet redden.Een keer of 5 zenden we een pan pan bericht uit(we zijn overgeschakeld op onze reserve antenne)maar krijgen geen gehoor.Dan activeren we de Epirb.Een paar minuten later roept een vissersschip ons op;wat er aan de hand is en wat voor hulp we willen.We vragen om extra dieselolie en een recent weerbericht.Het weerbericht blijkt goed te zijn.We vragen of ze de Mayday willen cancellen.Met een grote rubberboot komen ze 80 liter diesel brengen.Die nacht draait de wind en neemt in kracht af.Als we IJsland tot op zo´n 100 mijl zijn genaderd komt ook de coastguard een kijkje nemen.We zeggen dat we ok zijn maar op aandringen van hun nemen we toch voor de zekerheid nog een paar kannen diesel aan.Zondag om 19.00 uur komen we aan in Reykjavik.
Tom

De laatste avond in Newfoundland worden wij en de Condor uitgenodigd om bij een Indo thuis te komen eten.Van onze laatste Canadese dollars kopen we een fles champagne voor de gastvrouw,maar er is geen vrouw.Hij woont samen met een chirurg van het ziekenhuis.Zij zijn erg geinteresseerd in onze reisverhalen.We hebben er trouwens lekker gegeten.De volgende ochtend loopt de wekker al om 3.00 uur af.We overleggen nog het een en ander met de Condor en om 4.30 uur beginnen we aan de oversteek naar IJsland.Het lot beslist dat we toch nog Groenland aandoen.We bellen eerst naar de kinderen dat we veilig zijn aangekomen.In Grönnedal,een militair dorp met zo´n 150 inwoners,gaan we aan de steiger liggen waar we geholpen worden door een man;Kim.Hij neemt ons gelijk mee in zijn zuto.We moeten eerst gaan douchen bij de gymmzaal.Zouden we zo gestonken hebben?Hierna gaan we naar het administratiegebouw.We krijgen uitleg over het Greenpossysteem,een veiligheidssysteem voor alle schepen die Groenland aandoen.Iedere 6 uur dien je je te melden met positie,het weer en de ijsconditie´s.Als ze na 6 en half uur niets van je gehoord hebben wordt er een reddingsactie op touw gezet.Op de computer zien we dat ook de Shanty al in het systeem zit.Dit is het coordinatie centrum van Groenland;de belangrijkste activiteit van de Deense marine.Als we aangeven dat de Condor door het ijs naar Julianehaab is gevaren en we bezorgd zijn of ze goed zijn aangekomen ondernemen ze gelijk actie.De politie gaat poolshoogte nemen.Na een kwartiertje horen we dat de bamanning op de pier een biertje zitten te drinken.Als we vragen of er wegen tussen de plaatsjes lopen.Vertellen ze dat dat maar op 1 plaats in Groenland is en die kunnen we vanuit het raam zien. Grönnedal ofwel Ivittuut staat met een weg in verbinding met Ivittuut mine.(een verlaten dorpje bij een,gesloten, cryolite mijn)De volgende ochtend komt er een officier aan boord;Michael om de paspoorten te stempelen.We zijn weer in Europa!We krijgen allerlei informatie en hij laat het hele dorp zien.De jerrycans worden gevuld met diesel en de winkel gaat zelfs een half uurtje voor ons open.We hebben echter 1 probleem.We hebben geen Deense kronen en er is hier geen geldautomaat.Michael regelt voor ons dat alle rekeningen worden verzameld.Bij vertrek dienen we het totaal bedrag in Euro´s te voldoen bij Kim.De was kunnen we bij het hotel doen,gratis.De omgeving is hier prachtig.Met hoge,kale soms met sneeuw bedekte bergen,maar ook bergen met groen.Het water is smaragdgroen en er ligt een ijsberg in de buurt van de haven.Langs de weg,met kiezels en stenen bedekt, staan knalgele tonnen met gele stokken erin.Dit blijken de bakens te zijn als er veel sneeuw is gevallen.Er leven hier musk-ossen.We horen dat er een mannetje bij de brug is gesignaleerd.Dit ligt op onze wandelroute van die middag.Wij willen hem natuurlijk wel graag zien.Stopt er een vrouw met een quad en maakt een praatje.Ook de musk-os komt ter sprake.Of we met haar mee willen rijden.Wij met drietjes op de quad en ze reed nog hard ook.Maar als we bij de brug zijn rijdt ze nog een heel stuk door.Later bleek dat ze dacht dat we bang waren van de musk-os.We lopen verder naar Ivittuut mine.We zien de huisjes,mijnschacht en een kerkhof.De graven liggen niet in de grond maar erop afgedekt met stenen.Als we op de terugweg bij de brug zijn is er geen musk-os te bekennen.De volgende dag trekken we weer de wnadelschoenen aan en lopen eerst een erg steile berg op.Op de top hebben we een betoverend uitzicht!Daarna lopen we de groene vallei(Grönnedal) in.Ook hier is het prachtig,zo puur en ongerpt.Ook zien we de musk-ossen.Echte oerbeesten met horens en een dikke langharige vacht.Als je er te dichtbij komt beginnen ze te blazen als waarschuwing,wel een beetje eng.We zien ook 2 musk-ossen die met hun koppen tegen elkaar aan stoten met flink geweld.We checken het weer en besluiten om weer samen met de Condor de volgende dag te vertrekken.Om 4.00 uur zijn we wakker.Als Tom buiten alles klaar maakt vraagt een dronken,jonge man van het marineschip,dat aan de andere kant van de steiger ligt of hij iets voor ons kan doen.We hadden 1 jerrycan diesel vergeten te vullen.Hij vult hem voor ons op het schip en valt bijna met kan en al in het water.We melden ons bij Greenpos en verlaten dan dit bijzonder dorpje.Bij aankomst in Groenland hadden we de aandacht hard nodig om veilig tussen de ijsbergen door te varen.Nu is het windstil en kunnen we volop genietn van deze sprookjesachtige omgeving en de vele ijsbergen.Na 12 uur zijn we door"de straat van ijsbergen"De eerste 3 dagen hebben we veel mist gehad.´s Avonds als de mist opgetrokken is hebben we een zicht van meer dan 50 mijl en zien we Kaap Farvel met zijn gevaarlijke,grillige kust.Na een uurtje varen net voordat we een grote,dikke mistbank invaren zien we 2 hele,grote walvissen.In de nacht van 23-24 juli,als ik in bed lig,roept Tom dat er een stag is afgebroken en dat de mast gaat vallen.Ik blijf binnen totdat de mast is gevallen.De mast ligt met zeilen en al aan bakboordszijde in het water.Hij hangt nog vast aan de rest van de verstaging en touwwerk.De giek ligt in het gangboord.De zeereling is gebroken.Tom probeert alles zo snel mogelijk los te krijgen.Soms moet hij,platliggend, zich met handen en voeten vasthouden ivm de ruwe zee.En ik maar gillen vanachter de buiskap dat hij zich goed vast moet houden. Als alles los is glijdt het hele spul in de zee;een emotioneel moment.Dan kunnen we veilig de motor starten en zetten koers naar Reykjavik,tegen de wind en metershoge golven(6-7 meter)Het leek wel of we in een wasmachine zaten.De stuurautomaaat begaf het ook nog,zodat we om de beurt 1 uur met de hand moesten sturen.Gelukkig kreeg Tom de stuurautomaat weer vrij snel aan de praat.Ik maak een tas klaar met al onze belangrijke spullen erin,later ook nog een tas met een stel schone kleding.De Epirb activeren was ook weer zo´n emotioneel moment.We hadden hem in een klein emmertje achter in de kuip gezet.Ongeveer 10 minuten later hebben we hem weer uitgezet.Binnen 1 uur hadden we wel 4 visserschepen om ons heen.De Enniberg uit Törnhavn(Faroer eilanden) kwam op een gepaste afstand naast ons liggen.We zien dan de gehele bemanning, aan bakboordszijde, in een rijtje staan.Bijna allemaal met een camera in de hand en maar foto´s/filmpjes maken.De kapitein heeft marifooncontact met ons.We krijgen een vers weerbericht en diesel.Hij wil nadere informatie van ons en het schip.Dan vertrekken ze en wensen ons het allerbeste.Hopelijk hebben we de juiste beslissing genomen door op eigen houtje door te varen en hierdoor proberen we het schip te behouden.24 uur later krijgen we weer een beetje vertrouwen dat we het gaan redden.Na 3 dagen op de motor te hebben gevarenleggen we aan bij de jachtclub Brokey in Reykjavik.We bellen de kinderen,Ze waren gelijk na activatie Epirb gebeld,dat was flink schrikken voor ze.Maar ze werden daarna ook steeds op de hoogte gehouden over onze situatie.De Condor was enkele uren voor ons aangekomen.We hadden, nadat we de mast hadden verloren, geen contact meer met ze kunnen maken.´s Avonds drinken we samen met de bemanning van de Condor een stevig potje bier op de goede afloop.
Tilly
p.s. foto´s volgen later