Nova Scotia-Cape Breton-Newfoundland

Nova Scotia
We liggen de eerste dag in de duurste marina van Halifax.De customs komen aan boord en hierna mogen we zelf van boord.We doen de was en willen ons douchen.Ik moet ook bij de heren douchen,de damesdouche is buiten gebruik.Als ik achter het gordijntje,waarvan een spleetje open staat, sta te douchen komen er regelmatig mannen binnen.s’Avonds eten we in het mooie clubgebouw,deed me denken aan Lowestoft.De volgende dag gaan we toch maar ankeren aan het einde van de North West Arm.Er liggen hier nog 3 andere zeiljachten op het anker.Diezelfde avond zien we 1 van deze jachten wegdrijven.Tom gaat er met de rubberboot en een anker achteraan.Toevallig komt de eigenaar even later ook aan boord.De volgende dag mogen we bij hem komen eten.
De eerste 2 dagen was het lekker warm weer,daarna werd het koud en viel er regelmatig regen.De natuur loopt hier wel zeker 1 maand achter op Nederland.Veel bomen beginnen net blad te krijgen en tijdens een wandeling naar downtown zien we mooie houten huizen met voorjaarstuintjes.(veel tulpen !)Na een paar koude dagen besluiten we een dieselkacheltje te kopen.Deze moet helemaal vanuit Vancouver komen,het duurt 3 dagen voordat hij in Halifax is.Na installatie steken we hem aan en wordt het weer warm aan boord.We maken mooie wandelingen in de omgeving van Halifax.Naar Herring Cove liep je de gehele tijd langs de weg.Halverwege was er een jachtclub.We wilden er een kopje koffie drinken,maar ze hadden alleen alcohol.Ja,dan maar een biertje.Hierna was het nog een uurtje lopen en moesten onderweg nodig plassen.Tom gaat een stukje van de weg af tegen een boom aan staan plassen.Ik loop door en zie een politie auto langsrijden.En ja hoor,hij stopt bij Tom.Er staat een hoge boete op wildplassen,maar na een praatje mogen we toch doorlopen.Bij Herring Cove, een vissersdorpje,ligt een vissersbootje dwars in de rivier op de rotsen.Vanaf hier gaan we met de bus terug naar Halifax en ontmoeten Bob,een Australiër,en Bobcat(zijn poes) op de dinghiesteiger.’s Avonds gaan we bij hem aan boord en nemen kaarten en een pilot over van Nova Scotia,Newfoundland en Groenland.Hij is daar vorig jaar geweest en verteld zijn ervaringen en laat foto’s zien.Op een andere dag gaan we met de bus naar Herring Cove om vandaaruit te gaan wandelen.We worden aangesproken door een man,Ken,of we een kopje thee bij hem thuis komen drinken.We krijgen er rabarbercake en eigen gebakken brood bij.Zijn vrouw Emma brengt ons naar een mooie wandelroute.Maar eerst stopt ze bij het huis van Maria.Zij spreekt Nederlands(heeft Nederlandse ouders).Ze is helaas niet thuis.Na een mooie wandeling langs de kust komen weer langs het huis van Maria.De voordeur vliegt open en Maria roept dat we binnen moeten komen,we mogen blijven eten.Het is er gezellig.In juli gaat ze op vakantie in Nederland en zal dan ook even langs ons huis rijden.De volgende dag komen Ken,Maria en haar dochtertje bij ons aan boord.En de volgende dag,net voordat we vanuit Halifax willen vertrekken komt Maria nog even langs met een mooi kado:een scherp zeilersmes van Canadese makelarij.
Na 2 weken Halifax zeilen we in oostelijke richting en ankeren voor 1 nachtje in Louse Harbour:er liggen hier veel rotsen en visserstonnetjes,de vaargeul is er smal mbv de elektronische kaart en met weinig snelheid varen we er doorheen.Er staan hier een paar huisjes en verder niets dan eilandjes dichtbegroeid met naaldbomen.’s Avonds roeien we nog een rondje om een eiland.Het kan er nog hard stromen,vooral als het maar een smalle doorgang is.Tom moet dan keihard roeien om vooruit te komen.(goede training voor roeiregatta)Het is er mooi en we genieten van de stilte.
De volgende dag gaan we naar het eiland Cape Breton en gaan aan de kade bij de sluis liggen,bij het plaatsje St.Peters.We liggen nog niet vast of er stopt al een auto met een oude man erin.Hij geeft ons allerlei informatie en na een tijdje komt hij weer terug met prijslijsten van de marina en restaurants. De volgende ochtend regent het en we hebben geen zin om nat te worden,met toestemming van de sluiswachter mogen we blijven liggen.Er komt die dag niet 1 boot door de sluis.We steken het kacheltje aan en kopen 2 kreeften bij de vissers.We koken ze en laten ze,op advies van de vissers,in het zeewater afkoelen.Ze waren heerlijk.Cape Breton lijkt veel op het Caladonisch kanaal met zijn vaargeulen,meren en landschap. De stadjes hebben zelfs dezelfde namen.We zeilen via een slingerende geul langs vele eilandjes met naaldbomen.Een echt indianengebied.(Er zijn hier nog indiaanreservaten)We ankeren in verschillende baaien en zijn steeds de enige in de baai.Tijdens de wandeling bij Johnstown Harbour zien we kikkervisjes in de plassen op het wandelpad,wel vreemd.Later zien we de poeltjes waar de kikkers inzitten.Bij Maskells Harbour hebben we een prachtig uitzicht op de vuurtoren.In the Harbour bij het stadje Baddeck liggen we in een hurricane hole.Hier zouden visarenden nesten in de bomen hebben.We zien er 1 visarend in de boom landen.De voorspelde harde wind is niet gekomen.Bij Otter Island gaan we ook op het anker liggen en Tom brengt voor de zekerheid nog een touw naar de kant ivm voorspelde harde wind.We rapen grote mosselen vanaf het strand.Ze zijn lekker maar zitten vol kleine pareltjes,hierdoor is er een stukje vulling van mijn kies afgebroken.’s Nachts heeft het flink geregend maar niet gewaaid.’s Ochtend is het behoorlijk mistig.’s Middags als de mist wat opklaart vertrekken we weer tegelijkertijd met een vrachtschip die ,met misthoorn ,uit de mist komt.Na het passeren van een brug en een nauwe doorgang zijn we weer op de oceaan.We zien dan veel vogels en Tom ziet zelfs een walvis.Als we Ingonisch beach aanlopen zien we ineens een grote berg uit de mist opdoemen(Cape Smokey)en net voor de ingang van de baai is de mist geheel verdwenen.Het is een grote baai omringd door hoge bergen(de Highlands)en er is hier zelfs een skipiste maar nu zonder sneeuw. Als we het anker uitgegooid hebben begint het flink te regenen en waaien.Volgens de locals zijn we de eerste boot dit jaar,in deze baai.Bij de oude loswal met houten planken moeten we naar de kant.Het ziet er krakkemikkig uit; her en der zitten er gaten en rotte planken.Als we op zaterdagavond naar de pub willen en aan willen leggen,stap ik op een rotte plank en val door het gat in het water.Dat was even schrikken en koud.Gelukkig heb ik er alleen maar 1 grote blauwe plek op mijn arm aan overgehouden.Na droge kleren aangetrokken te hebben toch nog naar de pub gelopen,was een dik uur lopen.Laatste stukje nog een lift gehad van 2 meiden.In de pub was er live muziek;2 zangers met akoestische gitaren,was wel gezellig.Hierna de gehele weg terug gelopen.Als we de volgende ochtend wakker worden zien we nog een zeilboot liggen.Tot onze verrassing is het de Condor.Een Deense boot,die we in de Carib ontmoet hebben.We praten bij en gaan daarna ,samen met hen,een lange wandelroute lopen in het National Park van de Highlands.We moeten veel klimmen totdat we uiteindelijk op het hoogste punt zijn aangekomen.We zitten op de steile kliffen en worden beloond met een prachtig uitzicht met de rivier kronkelend door het land.De oceaan kunnen we niet zien,daar hangt de mist.Er moeten hier veel elanden zitten.We zien wel hun voetafdrukken en vele keutels,maar de Moose laat zich niet zien.’s Avonds hebben we een gezellige avond bij ons aan boord.De volgende dag gaat de Condor weer verder.Wij maken die dag nog een wandeling.We leggen ons bijbootje bij de vissershaven.Van de vissers krijgen we een zak vol vis,soort haringen,was een lekker maaltje.Het wordt weer tijd om verder te gaan.Dinsdag 16 juni vertrekken we met zuidoostenwind.We kunnen goed zeilen richting Newfoundland.Het is zo’n 90 mijl dus nemen we er een nachtje bij.We lopen vroeg in de ochtend de haven van Codroy binnen.Het is een vrij ondiepe baai en tijdens het zoeken naar een geschikt ankerplaatsje raken we even iets hards dat op de bodem ligt.Als we op het anker liggen gaan we nog een paar uurtjes slapen.
Tilly